Historia szkoły

POWSTANIE I ORGANIZACJA SZKOŁY

DO WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ


Historia Szkoły Podstawowej w Zagórowie sięga już XVI wieku. Pierwsze wzmianki o szkole odnaleźć można w notatkach parafialnych prowadzonych przez księdza Jana Sowińskiego, zamordowanego w obozie koncentracyjnym w Dachau. Znajduje się tam wzmianka z 1592 roku, w której jest mowa o rektorze szkoły Jakubie Barkalewiczu, utrzymywanym przez tutejszego plebana. Była to szkoła parafialna, w której przygotowywano chłopców do usług kościelnych, uczono katechizmu, śpiewu w chórze kościelnym, modlitw, czytania, pisania i rachowania. Nazwa - szkoły parafialne, utrzymała się w Polsce do momentu zakładania przez Komisję Edukacji Narodowej szkół ludowych. Rok 1864 przyniósł zmiany organizacyjne w polskim szkolnictwie, początkowo w szkołach średnich następnie w szkołach podstawowych w mieście i ludowych szkołach wiejskich. Związane to było ze stopniowym wprowadzaniem do szkól języka rosyjskiego. Zajęcia w szkole mieli odtąd prowadzić wyłącznie mianowani nauczyciele rządowi, co spowodowało odsunięcie na pewien czas od nauczania miejscowych duchownych. W tym czasie również w Zagórowie nauczycielem był Rosjanin nazwiskiem Przezurski. Urzędował on do roku 1868. Rusyfikacja szkolnictwa spotkała się ze sprzeciwem młodzieży szkolnej, przejawiającym się w stosowaniu oporu biernego wobec narzuconego obcego systemu dydaktyczno-wychowawczego. Narastające nastroje antyrosyjskie ujawniły się szczególnie ostro podczas rewolucji lat 1905-1907, kiedy dotychczasowe formy oporu przekształciły się w opór czynny.


W okresie tych burzliwych wydarzeń raz po raz dochodziło do antyrządowych wystąpień młodzieży oraz strajków szkolnych. Miały one również miejsce w Zagórowie i innych miejscach powiatu słupeckiego, m. in. w Słupcy, Lądku, Pyzdrach. W wielu szkołach doszło do ekscesów antyrosyjskich: wybijano szyby w oknach, niszczono emblematy rosyjskie i wiszące na ścianach portrety carskie, zamazywano na budynkach szkolnych tablice z rosyjskimi napisami i zastępowano je polskimi. Były to m. in. w szkołach w Zagórowie, Słupcy, Lądku, Pyzdrach, Kleczewie, Królikowie, Szymonowicach. Pod wpływam wydarzeń rewolucyjnych i masowych strajków szkolnych rząd carski zmuszony był pójść na pewne ustępstwa w zakresie nauczania języka polskiego, tolerancji religijnej i nieznacznych swobód obywatelskich. Na skutek tych żądań rząd carski zezwolił w 1905r. na utworzenie w Zagórowie szkoły dla dziewcząt. W tym samym roku zrezygnowano z nauczania wyłącznie w języku rosyjskim. Po 1905 roku nauka odbywała się w języku rosyjskim w godzinach przedpołudniowych, a popołudniami nauczano języka polskiego i historii Polski. W roku 1906 nadarzyła się możliwość zorganizowania szkoły elementarnej w zakresie trzech oddziałów. Była co prawda w Zagórowie szkoła powszechna, rządowa z wykładowym językiem rosyjskim, ale mogły uczęszczać do niej dzieci tylko obywateli „numerowanych”, tych których nieruchomości były określone w tabeli likwidacyjnej. Dla dzieci nieuprzywilejowanych organizowano nauczanie tajne, jednak było ono przez rząd ścigane i karane aresztem lub grzywną. Dzięki miejscowej Straży Pożarnej, a właściwie dzięki staraniom jej naczelnika dr Konstantego Lidmanowskiego i księdza kanonika Kazimierza Pęcherskiego powstaje przy straży szkoła elementarna. Każdy przysyłający do niej dziecko wpłacał do kasy straży jednego obola miesięcznie, biedniejsi byli zaś z tej opłaty zwolnieni. Szkoła zasilana była również funduszami Polskiej Macierzy Szkolnej. Prosperowała ona jednak z przerwami i nie obejmowała wszystkich dzieci, uczęszczało jednak do niej co roku około 150 dzieci. Szkoła ta mieściła się w domu na rogu ulicy Krzywej i Pocztowej. Uczono w niej po polsku, a języka rosyjskiego tylko dla zmylenia władz carskich. Szkoła ta istniała do chwili wybuch I wojny światowej, do roku 1914. Po upadku caratu szkoła rządowa została rozszerzona, a dostęp do niej uzyskały wszystkie dzieci. Odzyskanie niepodległości w 1918r. przyniosło istotne zmiany w szkolnictwie, dotknęły one również szkołę w Zagórowie, która została przekształcona w Siedmioklasową Szkołę Podstawową. Nauczanie w niej stało się koedukacyjne, powszechne i przepisami prawnymi obowiązujące dzieci od lat 7 do 14. W pierwszym okresie istnienia Państwa Polskiego podstawowym zadaniem władz oświatowych było przejęcie szkolnictwa porozbiorowego i rozpoczęcie jego unifikacji. Napotykano na poważne trudności wynikające z faktu, że przez lata oświata podporządkowana była polityce państw zaborczych i z faktu wielkiego zróżnicowania ustroju szkolnego i stanu oświaty.


W pierwszej kolejności zajęto się wprowadzeniem powszechnego obowiązku szkolnego, usankcjonowanego dekretem z dnia 7 lutego 1919 roku. O wadze wspomnianej kwestii świadczy fakt, iż sprawa obowiązkowej nauki w zakresie szkoły powszechnej stała się treścią art.118 Konstytucji z dnia 17 marca 1921r. Od roku 1921, kiedy kierownikiem szkoły w Zagórowie został Stefan Kosmalski siedmioklasowa Szkoła Podstawowa rozwijała się pomyślnie. Dalszy rozwój zakłócony został wybuchem II wojny światowej. W okresie okupacji hitlerowskiej sytuacja oświaty na ziemiach polskich przedstawiała się wręcz tragicznie. Okupant znaczną część terytorium państwa polskiego włączył w obszar Rzeszy Niemieckiej, a z pozostałej części stworzył Generalne Gubernatorstwo. Na terenach włączonych do Rzeszy nie było żadnych szkół polskich, zaś w GG wolno było uczyć dzieci i młodzież tylko w szkołach powszechnych i zawodowych, dla których nazwa „gimnazjum” i „liceum” została zakazana. Rozporządzenie o szkolnictwie w Generalnym Gubernatorstwie z 31.X.1939r. wprowadziło segregację narodową: „dzieci narodowości niemieckiej uczęszczać mogą tylko do szkół niemieckich, dzieci polskie tylko do szkół polskich.” Kierowanie i zarządzanie szkolnictwem powierzono administracji niemieckiej, a mianowicie Wydziałowi Nauki, Wychowania i Wykształcenia Ludowego przy Urzędzie Generalnego Gubernatorstwa. Wszyscy urzędnicy zarządu szkolnego musieli „posiadać niemiecką przynależność państwową lub przynależeć do narodu niemieckiego”, chociaż „inspektorami szkolnymi dla szkół polskich mogli być także Polacy”. W połowie listopada 1939r. władze niemieckie zezwoliły na zorganizowanie na terenie powiatu słupeckiego polskich szkół tak zwanych „Polnische Volksschule”. Na inspektora tych szkół został powołany Niemiec Mielke Gustaw, nauczyciel przedwojenny z Łazińska, jednak faktycznym referentem był niemiecki żołnierz z Reichu, zaś jego pełnomocnikiem i doradcą był Maćkowiak, przedwojenny podinspektor szkolny w Koninie. Zorganizowaniem i kierowaniem szkoły w Zagórowie zajął się Jan Piątkowski. Nauczanie odbywało się według starych przedwojennych programów, nie zezwolono jednak na nauczanie historii i geografii. Z czasem dochodziły kolejne obostrzenia. 11 stycznia 1940 roku nadeszła wiadomość o wprowadzeniu nowych podręczników zatwierdzonych przez laudrata. 20 lutego 1940 roku zamknięto szkolną bibliotekę, a 1 marca 1940r. na polecenie laudrata burmistrz zarządził z tym dniem zawiesić zajęcia szkolne. Faktyczne zawieszenie zajęć szkolnych miało miejsce 4 marca 1940r. po lekcjach. Po zamknięciu szkoły zaczęły się ciężkie czasy dla nauczycieli. Wielu z nich uwięziono w Koninie skąd wywieziono ich do koncentracyjnego obozu śmierci w Dachau, by stamtąd już nie powrócić.

 


REAKTYWOWANIE DZIAŁALNOŚCI W 1945 ROKU


Inspektorat szkolny w Koninie wznowił działalność 29 stycznia 1945r., natomiast naukę w Zagórowie rozpoczęto 19 lutego 1945r.Zorganizowaniem szkoły zajął się Jan Piątkowski, którego inspektorat szkolny powołał na stanowisko kierownika szkoły. Obowiązującą podstawą prawną dla organizacji szkolnictwa w Polsce była w dalszym ciągu ustawa 1932r. Nie było to przypadkowe, lecz celowe zamierzenie ówczesnych władz oświatowych, podyktowane zarówno względami politycznymi, jak i praktycznymi. Chodziło bowiem wówczas o jak najszybszą odbudowę i uruchomienie szkół wykorzystując istniejącą kadrę nauczycieli przedwojennych.


Podstawowymi aktami prawnymi, które regulowały sprawę organizowania szkolnictwa podstawowego w pierwszym okresie powojennym były: Wytyczne do organizacji publicznych szkół powszechnych w roku szkolnym 1944/45, Dekret o organizacji szkolnictwa w okresie przejściowym z 23 listopada 1945r. oraz Zarządzenie Ministra Oświaty w sprawie organizacji roku szkolnego 1945/46. Kolejna zmiana reorganizacyjna ustroju szkolnego została podjęta w 1948r. Wówczas to Instrukcja Ministra Oświaty z 6 marca 1948r. wprowadzała, jako podstawę całego systemu szkolnego 7-klasową szkołę podstawową, z którą miało być organizowane 4-letnie liceum ogólnokształcące. Zmiany te starano się wprowadzić do jak największej liczby szkól, z początkiem września 1948r. dotarły również do Zagórowa. Dotychczasowa nazwa szkoły tj. Publiczna Szkoła Powszechna III stopnia otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca stopnia podstawowego i licealnego w Zagórowie. Od tego roku szkoła stała się jedenastoletnią szkołą rozwojową z ósmą klasa stopnia licealnego liczącą 45 uczniów. Dyrektorem tej placówki został mianowany Jan Wróblewski. Zmiany te dotyczyły miast, gdzie łączono oba stopnie szkół i podporządkowano wspólnemu kierownictwu. Natomiast na wsiach istniały na ogół szkoły stopnia podstawowego. Posiadanie szkoły z klasami stopnia licealnego, trwało w Zagórowie zaledwie dwa lata. W roku szkolnym 1950.51 Ministerstwo Oświaty zadecydowało o likwidacji klas licealnych. Powodem takiej decyzji było:
1. brak odpowiedniego budynku szkolnego,
2. wybryki ze strony uczniów klas licealnych, którzy niszczyli portrety marszałka Rokosowskiego.
Po zlikwidowaniu klas licealnych społeczność miasta zobaczyła, jak dobrze jest posiadać szkołę średnią na miejscu. Dowodem na to jest podjęcie zakończonych sukcesem starań zorganizowania w Zagórowie szkoły średniej. Uchwałą Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 1957r. powstała w Zagórowie Szkoła Przysposobienia Rolniczego. Pierwszym kierownikiem szkoły został ówczesny kierownik szkoły podstawowej Jan Wróblewski. Rozpoczynając rok szkolny w Szkole Przysposobienia Rolniczego kierownik powiedział m. in. „że jego zadaniem jest, aby z tej szkoły, która jest zaczątkiem, powstała szkoła średnia zawodowa, ponieważ w okolicy od Warty aż po Konin i Jarocin nie ma żadnej szkoły średniej, a ponieważ dążeniem mieszkańców miasta Zagórów i okolicy jest, aby dzieci miały bliżej szkołę średnią”. Szkoła zlokalizowana została w budynku szkoły podstawowej przy ulicy Kościelnej 12. W roku szkolnym 1957/58 rozpoczęło naukę 34 kandydatów. Warunki te nie sprzyjały rozwojowi żadnej ze szkół. Poza tym klasy nie odpowiadały żadnym podstawowym normom i wymaganiom. Większość z nich miała powierzchnię 30m2,, część była wilgotna, a szkoła mieściła się w czterech budynkach i prawie wszyscy nauczyciele musieli bez przerwy dyżurować. Wszystko to sprawiło, iż planowana już od wielu lat budowa szkoły stała się teraz głównym celem i zadaniem władz Zagórowa.

 

BUDOWA NOWEJ SZKOŁY


Plany budowy nowej szkoły sięgają lat przedwojennych. Już za kierownika Stefana Kosmalskiego w latach 1929-33 Zarząd Miejski zakupił plac o powierzchni 8724m2 . Plac ten został przekazany kolejnemu kierownikowi Alfredowi Pablowi, który rozpoczął na nim prace niwelacyjne, podzielił go na trzy części i przy materialnym wsparciu doktora Lidmanowskiego w jednej z nich urządził ogródek Jordanowski, w drugiej, środkowej boisko szkolne, a w trzeciej, ogródek kwiatowy.


Pierwszy Komitet Budowy Szkoły założony został przez kierownika Jana Piątkowskiego w roku 1946. Kolejne postępy związane z rozpoczęciem budowy przyniósł rok 1948. Wtedy to ówczesny kierownik wspólnie z Komitetem Budowy i Komitetem Rodzicielskim zakupili wapno za sumę 60 000 złotych. Kolejnym posunięciem było uchwalenie przez Miejską Radę Narodową kwoty pół miliona złotych na sporządzenie planów szkoły. Rada Narodowa upoważniła Kazimierza Sznajdra - burmistrza i Jana Wróblewskiego - dyrektora szkoły do załatwienia formalności w Powiatowym Urzędzie Planowania i Rejonowym Urzędzie Planowania w Poznaniu. Na skutek starań wyżej wymienionych w grudniu 1948r. przybył powiatowy technik i zatwierdził plac na budowę szkoły mieszczący się po prawej stronie szosy drzewieckiej tj. na boisku szkolnym. Następnie dokumenty zostały zatwierdzone również przez Rejonowy Urząd Planowania w Poznaniu. Jednak do pełni szczęści było jeszcze daleko. Musiało minąć kilka lat, by po 40 latach oczekiwania spełniły się marzenia uczniów, ich rodziców, a w szczególności pracującego już 38 lat kierownika szkoły Jana Wróblewskiego.


4 sierpnia 1962 roku odbyła się największa i najdłużej oczekiwana uroczystość, a mianowicie wmurowanie kamienia węgielnego. 26 czerwca 1963r. na posiedzeniu Komitetu Rodzicielskiego, Komitetu Opiekuńczego i Komitetu Budowy Szkoły podjęto decyzję, iż patronem oddanej do użytku nowej szkoły zostanie Michał Okurzały, Kanonier I Dywizji Polskiej, który zginął śmiercią bohaterską przy forsowaniu Wisły w 1945 roku. 13 września 1963r. zebrała się ponowna komisja odbioru technicznego budynku szkolnego. Pierwsza, która zebrała się 28 sierpnia, zauważyła usterki i postanowiła nie przyjąć budynku aż do wykonania i uzupełnienia wszystkich braków. Trzynastka tym razem okazała się szczęśliwa, ponieważ w tym właśnie dniu Kierownik Budowy, Henryk Sobczak w obecności całej komisji wręczył klucze kierownikowi szkoły Janowi Wróblewskiemu. 28 września 1963r. odbyło się uroczyste przekazanie nowej szkoły do użytku, która stała się dumą i wizytówką Zagórowa. Stara szkoła pozostała teraz do dyspozycji Szkoły Przysposobienia Rolniczego, w której skończyła się dwuzmianowość nauczania i zaistniała możliwość dalszego rozwoju.


13 lutego 1965r. Dowództwo Jednostki Wojskowej z Powidza wręczyło szkole portret patrona szkoły kan. Michała Okurzałego, Został on zawieszony w holu wejściowym szkoły. W rocznice oddania szkoły do użytku 28 września szkoła obchodzi uroczystość patrona. Komitet Rodzicielski 18 czerwca 1972r. przekazał szkole ufundowany sztandar, który był pierwszym otrzymanym sztandarem przez szkołę w powiecie słupeckim.



STAN ORGANIZACYJNY SZKOŁY PO PRZEPROWADZENIU REFORMY OŚWIATY


Przygotowania do pracy szkoły w nowym systemie edukacji trwały przez cały rok szkolny 1998/99. Nauczyciele w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli uczestniczyli w szkoleniowych radach pedagogicznych, warsztatach przedmiotowych, spotkaniach z metodykami, zespołach samokształceniowych zapoznając się z wytycznymi MEN, projektami ustaw, podstawami programowymi, standardami egzaminacyjnymi. Brali udział w lekcjach pokazowych prowadzonych nowymi metodami nauczanie zintegrowanego i blokowego. Wybrano programy zgodne z obowiązującą podstawą programową dostosowując do nich podręczniki i ćwiczenia, w ten sposób opracowując Szkolny Zestaw Programów. Wynikiem pracy powołanego zespołu problemowego było opracowanie różnych wewnętrznych akt prawnych m.in. Statutu Szkoły, Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania, Przedmiotowego Systemu Oceniania i innych regulaminów. Zostały określone nowe kierunki pracy szkoły:

  • Kultywowanie tradycji szkoły służącej integracji społeczności szkolnej, w zgodzie z przyjętym planem dydaktyczno-wychowawczym.
  • Aktywne włączanie się w życie środowiska , w myśl przewodniego hasła SZKOŁA CZĘŚCIĄ NASZEGO ŚRODOWISKA, poprzez udział i organizowanie różnych akcji, imprez np.: SPRZĄTANIE ŚWIATA, CERAMIDŁA, DZIEŃ INTEGRACJI ZE SPRAWNYMI INACZEJ, ZIEMIA ZAGÓROWSKA MOJĄ MAŁĄ OJCZYZNĄ i RODZINNA MAJÓWKA, ŚWIĘTO ZIEMI, itp.
  • Utrzymanie w dobrym stanie mienia naszej szkoły.
  • Gromadzenie środków dydaktycznych dla potrzeb realizacji programów nauczania.
  • Organizowanie procesu dydaktycznego umożliwiające uczniom efektywne zdobywanie wiedzy, umiejętności oraz rozwijanie uzdolnień i zainteresowań; stwarzanie uczniom możliwości prezentacji własnych poglądów, podejmowania decyzji i przyjmowania za nie odpowiedzialności, współdziałania w zespole i pracy w grupie.
  • Kształtowanie umiejętności posługiwania się technologią informacyjną.
  • Integrowanie nauczania w klasach I-III (realizowanie programu WSiP-u - Wesoła Szkoła).
  • Realizowanie ścieżek międzyprzedmiotowych - regionalnej, ekologicznej, prozdrowotnej, czytelniczej i medialnej.
  • Doskonalenie systemu sprawnego przepływu informacji, na temat reformy edukacji, zasad oceniania zewnętrznego oraz efektów pracy dydaktyczno-wychowawczej, między wszystkimi podmiotami szkoły.
  • Weryfikacja wewnątrzszkolnego systemu oceniania.
  • Dążenie do spójności oddziaływań pedagogicznych i wychowawczych ze środowiskiem rodzinnym zwłaszcza w kwestii profilaktyki uzależnień i zagrożeń.
  • Wdrażanie programu motywującego nauczycieli do poszerzania swoich kwalifikacji oraz zdobywania kolejnych stopni awansu zawodowego.
  • Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez aktywne działanie liderów i promotorów pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły.
  • Powołano liderów i promotorów – głównych organizatorów naszego oddziaływania w zreformowanej szkole sześcioletniej:
    - lider nauczania zintegrowanego,
    - lider nauczania blokowego,
    - lider integracji spraw wychowawczych,
    - lider samorządności i promocji szkoły,
    - lider współpracy z rodziną,
    - promotor działalności pozalekcyjnej,
    - promotor higieny i zdrowia,
    - promotor działań intermedialnych,
    - promotor edukacji regionalnej,
    - promotor wystaw i ekspozycji artystycznych,
    - promotorzy działań kronikarskich,
    - promotorzy imprez szkolnych.

W okresie ferii zimowych 2000 ruszyły pierwsze inwestycje remontowe wymuszone przez reformę oświaty. W budynku Szkoły Podstawowej w Zagórowie zostało zorganizowane Publiczne Gimnazjum nr 1. Przebudowane zostały szkolne toalety oraz doposażona kuchnia w urządzenia elektryczne (patelnia, kocioł warzelny, elektryczny stołek), przeprowadzono konserwację sali gimnastycznej. Odebranie szkole podstawowej 5 izb lekcyjnych dla potrzeb gimnazjum oraz wspólne korzystanie z sali gimnastycznej spowodowało wprowadzenie pełnej dwuzmianowości w organizacji zajęć. Uczniowie kończyli zajęcia po godzinie osiemnastej, co budziło niezadowolenie szczególnie rodziców dzieci z klas I-III, które w trudnych warunkach zimowych, późną porą miały do pokonania kilka kilometrów w drodze do domu. Wychodząc naprzeciw potrzebom podjęto kolejną inwestycję budowlaną podczas przerwy wakacyjnej. Przebudowano pawilon należący do szkoły podstawowej w celu uzyskania nowej bazy lokalowej dla klas nauczania początkowego. Wyremontowano cztery pomieszczenia na klasy oraz wygospodarowano małą salę gimnastyczną z byłego magazynu opału.

W trzecim roku reformy oświatowej podstawówka dysponuje 10 izbami lekcyjnymi w tym pracownią komputerową, 2 salami gimnastycznymi,
3 szatniami, biblioteką, kuchnią z zapleczem sanitarnym, świetlicą, kotłownią węglową z zapleczem sanitarnym, kancelarią szkoły - sekretariatem szkoły, gabinetem dyrektora, gabinetem wicedyrektora, 2 salami reedukacji, ubikacjami, boiskiem szkolnym, dydaktyczną działką przyrodniczą, sklepikiem uczniowskim.


Uczniowie uczący się w naszej szkole pochodzą przede wszystkim z rodzin utrzymujących się z pracy w sektorze rolnym oraz pracy najemnej.
W gminie Zagórów panuje około 20% bezrobocie, co jest przyczyną trudnych warunków socjalnych dużej grupy mieszkańców miasta i okolicznych wiosek. Sytuacja ta nakłada na naszą placówkę dodatkowy obowiązek wyrównania szansy do nauki każdemu dziecku bez względu na to, z jakiej rodziny pochodzi. Staramy się to osiągnąć poprzez opracowanie i realizację odpowiedniego planu pracy dydaktyczno-wychowawczej. Pozyskiwane są z funduszu opieki społecznej środki na zakop nowych podręczników oraz organizowane są akcje zbierania jeszcze niezniszczonych książek, przyborów szkolnych, w okresie przedzimowym ciepłej odzieży itp. Wszelkie podejmowane działania wychowawcze zmierzają do integracji środowiska uczniowskiego, wskazania właściwych autorytetów, pomocy w pokonywaniu trudności w nauce, przeciwdziałaniu narastającej agresji i braku kultury osobistej. W godzinach pozalekcyjnych uczniowie mogą korzystać z zajęć organizowanych przez funkcjonującą od kilku lat przy naszej szkole świetlicy terapeutycznej, obecnie Klubu Dziecięco-Młodzieżowego.

Sprawdzeniem i określeniem poziomu nauczania są przeprowadzane w naszej szkole liczne konkursy wiedzowe, recytatorskie, artystyczne (techniczne, plastyczne. muzyczne), konfrontacje teatralne, turnieje sportowe. Dzieci bardzo chętnie w nich uczestniczą. Nasi uczniowie zajmują jedne z czołowych miejsc w konkursach i zawodach na szczeblach gminnych, powiatowych. W minionych latach mieliśmy również laureatów szczebli wojewódzkich w konkursach polonistycznych, matematycznych i informatycznych.


Staramy się tak wykształcić i wychować naszych uczniów, aby byli oni pełnowartościowymi członkami globalnej społeczności. Obecnie w szkole zatrudnionych jest 22 nauczycieli pełnoetatowych, 2 „dochodzących” (nauczyciel muzyki, przyrody), 1 na pół etatu (nauczyciel wychowania fizycznego realizujący program „Animator Sportu”) oraz 9 pracowników administracyjno – obsługowych. 90% nauczycieli posiada wykształcenie wyższe magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym oraz ukończone kursy komputerowe. W ramach doskonalenia zawodowego 9 nauczycieli ukończyło studia podyplomowe. Wszyscy nauczyciele zaś w ostatnich latach uczestniczyli w różnego rodzaju kursach i warsztatach. Nauczyciele uczą przedmiotów zgodnie ze swoimi kwalifikacjami, stąd zatrudnionych zostało kilu nauczycieli na godziny: nauczyciel muzyki, wychowania fizycznego i przyrody. Pracujący w Szkole Podstawowej w Zagórowie nauczyciele chętnie podejmują różne działania innowacyjne zmierzające do uatrakcyjnienia procesu nauczania oraz wyzwolenia samodzielności i kreatywności uczniów. W swoją pracę starają się włączać jak najczęściej rodziców poprzez pomoc w przygotowywaniu uroczystości szkolnych, prace remontowo-konserwacyjne itp. W dużej mierze młoda kadra nie boi się nowych wyzwań, jej niestety jednak słabą stroną jest to, że nie potrafi do końca współpracować, pomagać sobie nawzajem. Można zacytować tu powiedzenie opisujące tę sytuację - „ Każdy sobie rzepkę skrobie”. Częste spotkania i praca w zespołach samokształceniowych ma między innymi na celu zmianę takiej sytuacji. Najlepsze, bowiem wyniki osiąga się pracując w zgranym zespole, gdzie każdy pracuje na sukces grupy. W naszym wypadku sukcesem jest zapewnienie uczniom wysokiego poziomu nauczania.


Jednym z celów stało się w ostatnim czasie również doposażenie szkoły w nowe środki dydaktyczne oraz odnowienie zniszczonego już sprzętu.
Środki na ten cel pozyskujemy od organu prowadzącego szkołę Urzędu Gminy i Miasta w Zagórowie, a także od firm prywatnych, funduszu Rady Rodziców i zysków ze Sklepiku Uczniowskiego „GROSIK”. Wiele prac remontowych i adaptacyjnych ( zorganizowanie Zielonej Klasy na wyodrębnionym terenie boiska szkolnego ) wykonują pracownicy szkoły i rodzice, co w dużym stopniu obniża ich koszt.


Szkoła nasza pełni funkcję nie tylko dydaktyczną i wychowawczą, ale również kulturotwórczą. Pamiętając, że winna być ona elementem życia codziennego, że dokonują się w niej znaczne procesy osobowościowe, toczy się w niej jak najbardziej autentyczne życie, które nie może być oderwane od rzeczywistości w planie dydaktyczno-wychowawczym Szkoły Podstawowej w Zagórowie zostały uwzględnione m.in. taki imprezy jak: Andrzejki, Wieczór Wigilijny, Szkolna Choinka, Walentynki, Pierwszy Dzień Wiosny, Święto Ziemi, Zagórów Moją Małą Ojczyzną (połączony z Dniem Patrona), Dni Rodziny i Dzień Dziecka. Pojawiają się one obok spotkań o tematyce narodowej, prozdrowotnej czy ekologicznej, spotkań organizowanych przez organizację harcerską, akcji charytatywnych i innych często spontanicznych.


Działalność naszej szkoły w środowisku lokalnym nie ogranicza się wyłącznie do wspólnotowego przeżywania różnych uroczystości, lecz poszerzona jest o udostępnianie bazy szkoły działalności młodzieży i dorosłych oraz współpracę z Gminnym Ośrodkiem Kultury, Towarzystwem Przyjaciół Dzieci, Domem Pomocy Społecznej i Warsztatami Terapii Zajęciowej w Zagórowie a także władzami samorządowymi. Wykorzystując zapotrzebowanie środowiska, zaangażowanie dzieci i rodziców, predyspozycje nauczycieli, wprowadzoną innowację (wykorzystanie metod dramy na lekcjach języka polskiego) oraz realizując główne kierunki pracy szkoły każdy rok szkolny obfituje w liczne uroczystości, imprezy i akcje. Dzięki licznym przedsięwzięciom szkoła wychowuje, uczy, przygotowuje do twórczej i aktywnej postawy w społeczeństwie.

Rozkład dzwonków

8:00 - 8:45
8:55 - 9:40
9:50 - 10:35
10:45 - 11:30
11:50 - 12:35
12:45 - 13:30
13:40 - 14:25
14:35 - 15:20
15:30 - 16:15

 

 Konto bankowe SP Zagórów
PKO BP 69 1020 2212 0000 5602 0280 3930

Konto bankowe Rady Rodziców
BS Zagórów  80 8544 0009 0000 1267 0012 1843

youtube

Partnerzy

Konto bankowe SP im. Michała Okurzałego w Zagórowie:       PKO BP 69 1020 2212 0000 5602 0280 3930

Ta strona używa plików Cookies. Korzystając z niej, zgadzasz się na to.